Powołania

Ktokolwiek wstępuje do Stowarzyszenia, powinien kierować się prawdziwą miłością Boga. Który nas tak ukochał, że dał nam Swego Jedynego. Winien kierować się także prawdziwą miłością bliźniego, którego ma tak miłować, jak umiłował nas Jezus Chrystus.

św. Wincenty Pallotti

ETAPY FORMACJI

 

POSTULAT

 

Postulat jest pierwszym oficjalnym etapem spotkania ze Stowarzyszeniem. Przeznaczony jest przede wszystkim na rozpoznanie i wewnętrzne upewnienie się co do pallotyńskiego powołania, tak by w sposób wolny je realizować.

 

Zadaniem Postulatu jest przygotowanie kandydatów do nowicjatu przez modlitwę, konferencje, dyskusje, pracę, sport i wypoczynek. Postulat kończy się decyzją kontynuowania formacji w nowicjacie.

 

OKRES WSTĘPNY (NOWICJAT)

 

Okres Wstępny to czas przeznaczony na rozpoznanie, utwierdzenie i rozwój własnego powołania. W tym okresie kandydaci przygotowują się również do wejścia w życie Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego przez poznanie dzieła i duchowości pallotyńskiej oraz praktykę życia we wspólnocie.

 

Poprzez codzienną modlitwę osobistą i wspólnotową, przez codzienną Eucharystię, która jest ośrodkiem każdego dnia oraz inne praktyki pobożności (medytacja, czytanie duchowne, nabożeństwa), nowicjusze pogłębiają swoją wiarę, rozwijają przyjaźń z Jezusem Chrystusem, by stopniowo, wchodzić w tajemnicę Jego życia. Chodzi o rozbudzenie szczerego i niezłomnego pragnienia świętości, która opiera się na życiu wiary, nadziei i miłości. Ważnym elementem jest stałe kierownictwo duchowe i regularne korzystanie z Sakramentu Pokuty przez co nowicjusze formują swoje sumienie oraz życie na wzór Jezusa Chrystusa Apostoła Ojca Przedwiecznego.

 

Nowicjat to także czas poznawania dziedzictwa Założyciela, św. Wincentego Pallottiego. Praktykując braterskie życie we wspólnocie, każdy nowicjusz poznaje duchowość pallotyńską, charyzmat, historię oraz zadania realizowane przez Stowarzyszenie i Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego.

 

Dla Pallottiego bardzo ważne było „razem”, „wspólnie”. Życie wspólnotowe to dzielenie radości i trudów codzienności; współistnienie osób o różnych charakterach i zdolnościach co pozwala wzajemnie się poznać i ubogacić. Życie wspólnotowe nie polega tylko na wspólnej modlitwie, ale realizuje się także w ramach codziennej pracy, wykonywania swoich obowiązków, wspólnego wypoczynku i rekreacji oraz rywalizacji sportowej.

 

Nowicjat trwa dwa lata. Pierwszy rok nowicjusze klerycy i bracia przebywają w domu Nowicjatu w Ząbkowicach Śląskich. Ważnym wydarzeniem w nowicjacie są obłóczyny, które maja charakter uroczysty. Wtedy nowicjusze otrzymują z rąk Wyższego Przełożonego sutannę i pas – strój Stowarzyszenia, zewnętrzny znak przynależności do Boga i Pallotyńskiej Rodziny. W drugim roku nowicjatu klerycy podejmują studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie, a bracia pozostając w Ząbkowicach pogłębiają formację duchową. Dwuletni okres nowicjatu kończy się złożeniem pierwszej profesji czasowej na jeden rok (przyrzeczeń: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, wytrwania, wspólnoty dóbr i ducha służby). Profesja jest kilkakrotnie odnawiana i kończy się uroczystym aktem złożenia konsekracji wiecznej.

 

SEMINARIUM

 

Wyższe Seminarium Duchowne to miejsce modlitwy, nauki, zdobywania doświadczeń i rozwoju. Nie jest to zwykła uczelnia wyższa. Aby „dostać się” tutaj trzeba najpierw przejść pozytywnie weryfikację powołania we własnym sumieniu. Jest to też czas na kolejne pytania i odpowiedzi.

 

Seminarium Duchowne to wspólnota ludzi. Patrząc z zewnątrz to grupa ludzi – kleryków, profesorów i wychowawców oraz innych kapłanów i braci. Nie mogłoby ono funkcjonować bez posługi Sióstr Pallotynek i pracy ludzi świeckich.

 

Seminarium Duchowne to czas rozwoju duchowego i pallotyńskiego. Celem formacji duchowej jest związanie życia osobistego każdego z kleryków z Mistrzem – Jezusem Chrystusem. Służą temu: codzienna Eucharystia, adoracja Najświętszego Sakramentu, częsty Sakrament pokuty, comiesięczne dni skupienia, codzienna medytacja Pisma Świętego i modlitwy wspólnotowe, czytanie duchowne, studium filozofii i teologii oraz osobista modlitwa. Nad tą formacją czuwają przede wszystkim ojcowie duchowni (kierownicy w powołaniu) i spowiednicy.

 

Seminarium Duchowne to czas studiów. Przygotowując się do pełnienia odpowiedzialnych funkcji w służbie Kościoła, w imieniu Chrystusa, klerycy poznają szeroko wiedzę z zakresu filozofii (2 lata) i teologii (4 lata). Pomocą w rozwoju intelektualnym służą szerokie zbiory biblioteczne, pracownia komputerowa, kursy językowe (także zagraniczne) itp. Obok przedmiotów wspólnych dla wszystkich seminariów są także przedmioty związane z charyzmatem pallotyńskim.

 

Seminarium to formacja pastoralna, czyli praktyczne przygotowanie do posługi słowa, ewangelizacji, liturgii i współpracy ze świeckimi. Klerycy uczą się pracy w duszpasterstwach specjalistycznych. Służą temu praktyki roczne i wakacyjne, w środowiskach ludzi młodych, dzieci i starszych, wśród chorych, uzależnionych, więźniów, w ruchach katolickich i wśród pielgrzymów.

 

Seminarium Duchowne to czas rozwoju ogólnoludzkiego poprzez studium, wyjazdy i wycieczki krajoznawcze, wspólne i indywidualne wyjścia do kina, teatru, opery itp. Do Seminarium zapraszani są także ludzie kultury, mediów i nauki. Ogromnym polem popisu jest kilkanaście grup zainteresowań. Są wśród nich m.in. grupa powołaniowa, misyjna, charyzmatyczna, miłosierdzia, harcerska, sportowa i inne. Klerycy mają dostęp do Internetu, kilku boisk sportowych i basenu. Każdy ma możliwość rozwoju własnych zainteresowań. Co roku (od ponad 45 lat) klerycy piszą, reżyserują spektakle i występują w Misteriach Męki Pańskiej.

 

W dążeniu do podstawowego celu – kapłaństwa jest kilka „przystanków”. Na III roku studiów klerycy zostają wprowadzeni w posługę lektora – posługę stołu Słowa Bożego, a na IV roku w posługę akolity – posługę stołu Eucharystii. Na początku roku VI mają miejsce święcenia diakonatu. Zwieńczeniem drogi są święcenia kapłańskie. Nowo wyświęceni kapłani wyruszają na cały świat, aby nieść Chrystusa.

 

JUNIORAT

 

Juniorat to droga powołania braterskiego. Bracia Pallotyni drogę powołania rozwijają w Nowicjacie a po złożeniu profesji czasowej w Junioracie. W tym czasie pogłębiają swoją więź z Bogiem oraz zdobywają wiedzę religijną i zawodową potrzebną do konkretnej posługi apostolskiej, która nie wymaga święceń kapłańskich.

 

Powołanie realizują w drukarni, w zakrystii, szwalni, na furcie, jako ogrodnicy, katecheci, misjonarze, prowadzący grupy apostolskie. W ten sposób nasi bracia pełnią głęboko pojęte chrześcijańskie apostolstwo przez pracę dla Królestwa Bożego dając przykład ewangelicznego życia na wzór św. Józefa. Formacja podstawowa braci kończy się doniosłym wydarzeniem, jakim jest złożenie wiecznej konsekracji przez całkowite oddanie siebie Bogu i włączenie na stałe do Stowarzyszenia.

 

FORMACJA STAŁA

 

Formacja trwa nieustannie, każdego dnia, aż do końca życia. Oczywiście wykształcenie i dobre przygotowanie do apostolstwa są bardzo ważne i potrzebne, ale nie może być to celem samym w sobie. Życie człowieka musi być karmione w sposób nieprzerwany. Dlatego każdy Pallotyn jest zobowiązany do formacji permanentnej, która – według Ratio Institutionis SAC – nie rozpoczyna się po okresie początkowym, ale obejmuje całość życia.

 

Formacja tak naprawdę kończy się dopiero z chwilą śmierci. Pallotyn to przede wszystkim ten, który dąży do świętości, do „zniszczenia grzechu” do „zbawienia dusz”, a to wszystko „dla nieskończonej chwały Bożej” – tak jak tego pragnął nasz Ojciec Założyciel. I to właśnie jest podstawowe powołanie każdego Pallotyna, w którym ma wzrastać każdego dnia.

 

 

WARUNKI PRZYJĘCIA

 

Jeśli w Twoim sercu budzi się chęć pójścia drogą rad ewangelicznych – jako kapłan lub brat – zapraszamy Cię do naszej Pallotyńskiej Wspólnoty.
Wymagane dokumenty przy przyjęciu do naszego Stowarzyszenia:

 

 

DOKUMENTY

 

 

NASZE PROPOZYCJE POMOCNE W ROZEZNAWANIU POWOŁANIA

WEEKEND ROZEZNANIOWY

 

Czasem wystarczy kilka dni, aby upewnić się w powołaniu. Propozycja weekendów powołaniowych to propozycja dla tych, którzy jeszcze nie do końca są przekonani czy odpowiedzieć TAK na wewnętrzny głos powołania. Czasem wystarczy niewiele – zmiana miejsca, czas na wyciszenie, modlitwę, spotkanie i rozmowa z kapłanem.

 

 

REKOLEKCJE POWOŁANIOWE

 
Być może gdzieś na dnie w sercu słyszysz wewnętrzny głos “Pójdź za Mną”. Może naszła Cię myśl, by zostać księdzem, osobą konsekrowaną. Ale sam nie wiesz, gdzie skierować swoje drogi i czy na pewno to jest Twoje powołanie. Rekolekcje to doskonały czas na zastanowienie się, wsłuchanie się w Boże natchnienia oraz rozmowę z kierownikiem duchowym.

 

 

AKCJA „ZOSTAŃ PALLOTYNEM NA WEEKEND”

 

Wyższe Seminarium Duchowne Księży Pallotynów w Ołtarzewie od lat organizuje „dni otwarte” pod nazwą „Zostań klerykiem na weekend”. W ostatnich latach akcja odbywa się pod hasłem “Zostań pallotynem na weekend”. W tych dniach, każdy z uczestników może zobaczyć osobiście, jak wygląda droga kleryków do bycia pallotynem. Zwykła codzienność, rzeczywiste uczestnictwo w planie seminaryjnym, w rytmie dnia. Modlitwa, integracja, sport, praca, cisza, odpoczynek przeplatają się wzajemnie. Jeśli jesteś chętny zarejestruj się, a dostaniesz dokładny plan spotkania i dalsze informacje.

 

 

KATECHEZY POWOŁANIOWE

 

Prowadzimy katechezy szkolne i we wspólnotach parafialnych. Tematyka związana z wyborem drogi życiowej, kształtowaniem swojego życia, nawróceniem. Jest możliwa także inna tematyka, w zależności od zapotrzebowania.

 

 

SPOTKANIA INDYWIDUALNE

 

Jeśli pragniesz się spotkać, napisać, porozmawiać – jest taka możliwość!
Szczegóły ustalimy – tylko zrób pierwszy krok!
Adres i telefon są na stronie!

ul. Kilińskiego 20, 05-850 Ożarów Mazowiecki
+48 516-163-501, biuro@centrumapostol.pl /Pallotyńskie Centrum Młodzieży Apostoł
Prawa autorskie © Apostoł 2017